Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Siedlcach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

22 lutego 2022 roku

Sąd Rejonowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Joanna Wardak
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Agata Bareja

po rozpoznaniu 15 lutego 2022 roku na rozprawie

odwołania M. G. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z 29 kwietnia 2021 roku, numer (...)

o prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje M. G. (1) prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w wysokości 2066 (dwa tysiące sześćdziesiąt sześć) złotych, co odpowiada 2% uszczerbkowi na zdrowiu,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz M. G. (1) 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

IV U 218/21

UZASADNIENIE

Stanowiska stron.

Decyzją z 29 kwietnia 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił M. G. (1) prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy.

Pełnomocnik ubezpieczonego domagał się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania ubezpieczonemu dochodzonego świadczenia w wysokości 2% uszczerbku na zdrowiu oraz zasądzenia od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pełnomocnik organu rentowego wniosła o oddalenie odwołania.

Stan faktyczny.

M. G. (1) jest zatrudniony w (...) w Siedlcach Sp. z o.o. na stanowisku kierowcy autobusu.

23 lipca 2020 roku M. G. (1) rozpoczął pracę o godzinie 4.20 jako kierowca autobusu. Wykonywanie obowiązków rozpoczął od codziennej obsługi pojazdu marki J. (...) o nr rej. (...) zaparkowanego przed warsztatem na placu zajezdni. Po włączeniu silnika, czekając na napełnienie układu pneumatycznego powietrzem, kierowca dokonać zewnętrznych oględzin autobusu. W tym celu wcisnął klawisze otwierające przednie i tylne drzwi pojazdu. W tym momencie otworzyły się przednie drzwi. Kierowca zauważył, że otworzyły się również tylne drzwi. Wyszedł z autobusu przednimi drzwiami. Udał się w stronę przodu pojazdu z lewej strony, aby sprawdzić stan techniczny autobusu. Obejrzał stan zawieszenia pojazdu. Obchodząc autobus z lewej strony od tyłu, spojrzał na tylne światła. Wychodząc zza rogu pojazdu z jego tyłu okazało się, że jedna połowa tylnych drzwi, która powinna być otwarta, nie otworzyła się. W chwili zbliżenia się do nich kierowcy, połówka drzwi otworzyła się nagle i gwałtownie i uderzyła pracownika w głowę i kolano. Zwykle drzwi otwierają się płynnie i wolno.

W wyniku tego zdarzenia M. G. (1) doznał rany tłuczonej okolicy czołowej, która skutkowała 2% stałym uszczerbkiem na zdrowiu.

Stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o: dokumentację medyczną (k. 8), dokumenty z „książki obsługi i napraw pojazdu” (k. 23-26), dokumenty z „raportu zmianowego” (k. 27-73), protokół wysłuchania wyjaśnień poszkodowanego (k. 80), zeznania ubezpieczonego M. G. (1) (nagranie z 20 sierpnia 2021 roku 00:03:16-00:19:05), zeznania świadków: A. B. (nagranie z 20 sierpnia 2021 roku 00:20:16-00:33:26), Ł. B. (nagranie z 15 lutego 2022 roku 00:05:09-00:09:39), J. W. (nagranie z 15 lutego 2022 roku 00:09:40-00:13:59), M. W. (nagranie z 15 lutego 2022 roku 00:14:00-00:16:31), R. K. (nagranie z 15 lutego 2022 roku 00:16:32-00:19:18), W. M. (nagranie z 15 lutego 2022 roku 00:19:19-00:21:07), K. P. (nagranie z 15 lutego 2022 roku 00:21:08-00:23:03) i M. G. (2) (nagranie z 15 lutego 2022 roku 00:23:04-00:25:03), opinię biegłych sądowych chirurga P. N., neurolog E. P. i chirurga urazowo-ortopedycznego J. S. (k. 101-102) oraz dokumenty znajdujące się w aktach osobowych ubezpieczonego i w aktach rentowych.

Ocena dowodów i ocena prawna.

Odwołanie pełnomocnika ubezpieczonego okazało się zasadne.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1834) za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 z tytułu wypadku przy pracy przysługuje jednorazowe odszkodowanie dla ubezpieczonego, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Świadczenia to nie przysługuje jednak w sytuacji, gdy wyłączną przyczyną wypadku przy pracy było udowodnione naruszenie przez ubezpieczonego przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa (art. 21 ust. 1 ustawy). Ten ostatni przepis wymaga nie tylko ustalenia, że wyłączną, czyli jedyną przyczyną wypadku było zawinione zachowanie poszkodowanego, ale również że okoliczności te zostały udowodnione, a nie tylko uprawdopodobnione. Zachowanie ubezpieczonego stanowi wyłączną przyczynę wypadku tylko w takiej sytuacji, gdy oprócz tego zachowania nie występują inne - w szczególności działania innych osób, które mogą stanowić przyczynę współsprawczą zdarzenia. Wystąpienie jakiegokolwiek czynnika, niezależnego od poszkodowanego, uniemożliwia przyjęcie wyłącznej przyczyny leżącej po stronie poszkodowanego. Wówczas nawet przy stwierdzeniu winy umyślnej pracownika, zachowuje on prawo do świadczeń (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 13 października 2016 roku, III AUa 371/16, LEX nr 2144855).

Sąd dokonał ustaleń faktycznych dotyczących przyczyn i przebiegu zdarzenia w oparciu o zgodne zeznania ubezpieczonego i świadka A. B.. Wynika z nich, że ubezpieczony nie zachował wystarczającej odległości od autobusu podczas wykonywania jego zewnętrznych oględzin. Okoliczność ta jednak nie pozbawiła ubezpieczonego dochodzonego świadczenia. Po pierwsze, z zeznań ubezpieczonego i świadka A. B. wynika, że pracodawca ubezpieczonego nie poinformował go, jaka jest bezpieczna odległość przy wykonywaniu oględzin zewnętrznych pojazdu służbowego. Po drugie, otwarcie się drzwi w chwili, gdy znajdował się przy nich ubezpieczony, nastąpiło w gwałtowny i niespodziewany sposób wywołany usterką techniczną. Zwykle drzwi otwierają się w sposób płynny, co dodatkowo wynika ze zgodnych zeznań świadków Ł. B., J. W., M. W., R. K., W. M., K. P. i M. G. (2). Przyjmując nawet, że ubezpieczony naruszył przepisy dotyczące ochrony życia i zdrowia, to bez wadliwego otwarcia się drzwi nie doszłoby do wypadku przy pracy. Zwykły sposób ich otwierania się bez wątpienia pozwoliłby pracownikowi zauważyć ich ruch i usunąć się w taki sposób, aby uniknąć doznania urazu. Do przedmiotowego zdarzenia doszło więc również z powodu czynnika niezależnego od ubezpieczonego, a ta okoliczność uniemożliwia przyjęcie wyłącznej przyczyny wypadku przy pracy leżącej po stronie pracownika. Tym samym nie zaszły okoliczności wyłączające prawo ubezpieczonego do świadczeń z tytułu ubezpieczenia wypadkowego.

Wysokość odszkodowania.

Wysokość uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego ustalili biegli sądowi neurolog, chirurg oraz chirurg urazowo-ortopedyczny. Biegli wskazali, że w wyniku wypadku przy pracy ubezpieczony doznał rany tłuczonej okolicy czołowej, która skutkowała 2% stałym uszczerbkiem na zdrowiu. Powyższa opinia nie była kwestionowana przez strony, dlatego sąd w całości podzielił wnioski biegłych.

Wysokość jednorazowego odszkodowania sąd ustalił w oparciu o art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 i 5 ustawy wypadkowej. Zgodnie z tą ostatnią jednostką redakcyjną przepisu do ustalenia wysokości jednorazowego odszkodowania przyjmuje się przeciętne wynagrodzenie obowiązujące w dniu wydania decyzji. Zgodnie z treścią obwieszenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 19 lutego 2021 roku (M. P. z 2021 r. poz. 217) w sprawie wysokości kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej (M. P. z 2020 r. poz. 279) w okresie od 1 kwietnia 2021 roku do 31 marca 2022 roku kwoty jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy wynoszą 1033 złotych za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Koszty procesu.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu (art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z art. 99 kpc) sąd obciążył organ rentowy kosztami zastępstwa procesowego poniesionymi przez ubezpieczonego. Ich wysokość (180 złotych) sąd ustalił na podstawie § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800 z późn. zm.).

Mając powyższe na uwadze, z podstawie wskazanych wyżej przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 2 kpc sąd orzekł jak w sentencji wyroku.